Dünya sakinlerinin yaklaşık% 80'i çeşitli helmintlerle enfekte. Çoğu zaman, gerçek nedeni parazitler olan bir hastalığı uzun süre ve başarısızlıkla tedavi etmek gerekir. Bir insanda yaşayabilen solucanlar damar duvarlarının bütünlüğünü bozar, bağırsak lümenini tıkar ve iç organlara zarar verir. Kan dolaşımına giren toksik maddeler üretirler.
İnsanlarda hangi solucanlar var?
Helmintler bağırsaklarda veya başka herhangi bir organda yaşayarak parazitlenirler. Bunların birkaç çeşidi vardır, en yaygın olanları nematodlardır. Vücutları enine kesitte uzatılmıştır - yuvarlak, şekilli, uçlarında daralmıştır. Enfeksiyon en sık meydana gelir:
- yuvarlak kurtlar, trikinler, ince bağırsağa ve diğer organlara yerleşen;
- kalın bağırsakta yaşayan ve kan ve mukoza zarlarıyla beslenen kırbaç kurtları; Çekum ve kolonda biriken
- kıl kurtları.
Kıl kurtları özellikle çocuklarda enterobiasis için dışkı analiz edildiğinde sıklıkla bulunur.
Listelenenlere ek olarak, bağırsağın farklı bölgelerinde yaşayan yüzden fazla daha az yaygın parazit vardır. Örneğin, insanlarda kancalı kurt ve yuvarlak kurt gibi bu tür solucanlar ince bir bölümdedir, kalın bölüm genellikle kırbaç kurtlarıyla tıkanır. İnsanlar düz uzun gövdeli tenyaların yetişkinlerine ev sahipliği yapar. Büyük sığır ve domuz tenyaları, sestodlar, ekinokoklar bağırsaklara yerleşir.
Fluke solucanlarının vücutlarında uzunlukları birkaç milimetre (Sibirya fluke) ile 7 cm (fasciola) arasında değişen emiciler vardır. Parazitler kaynatılmamış su ile çiğ balık tüketilmesi sonucunda insanlara geçer. Bazen solucanlarla enfeksiyon, göllerde, nehirlerde (şistozom) yüzerken deriden geçer. Bir kez yerleştikten sonra, birkaç yıl boyunca çeşitli insan organlarında kendilerini iyi hissedebilirler.
Enfeksiyon Yöntemleri
Farklı türdeki solucanların içeri girme yolları çeşitlidir. Parazitlerle enfeksiyonun ana yöntemi fekal-oraldır. Helmintlerin yiyecek ve su ile birlikte nüfuz etmesiyle ilişkilidir. İnsanlar yemekten önce ellerini yıkamayı unuttuklarında görünmez organizmaları yutarlar. Dışkıdaki solucanlar nadiren çıplak gözle görülür. Ama dışkı üzerinde dolaşan sinekler her zaman yumurtalarını taşır. Böcek bir yiyeceğin üzerine oturursa, enfeksiyon olasılığı önemli ölçüde artar.
İnsanlardaki solucanlar, toprak ve kumla eldivenler olmadan çalıştıktan sonra ortaya çıkar. İkinci durumda, küçük çocukların parazitlerden muzdarip olma olasılığı daha yüksektir, çünkü kum havuzu oynamak için en sevilen yerdir. Toprağın yüzeyinde helmintler hayvanların dışkılarıyla birlikte düşer - kediler, köpekler, çiftlik hayvanları ve sinekler tarafından taşınır. Yıkanmamış eller, derideki mikro yaralanmalar, yeterince iyi işlenmemiş sebzeler aracılığıyla insan vücuduna girerler. Çok inatçı larvalarla doymuş sokak tozunu solumak da enfekte olabilir.
Solucanların ortaya çıkmasına katkıda bulunan bir başka faktör de düşük kaliteli su kullanılmasıdır. Denizde, nehirde veya gölde yüzerken sıvının yutulması son derece istenmeyen bir durumdur. Balık, su kuşları ve evcil hayvanların dışkısından çok sayıda parazit içerir. İnsanların çiğ balık, et tüketimi enfeksiyon oluşmasını tehdit eder ve parazitler - sığır, domuz tenyası, geniş tenya - vücuda yerleşir. Tıbbi referans kitaplarında, uzunluğu birkaç metreye ulaşan solucanların fotoğrafları var.
Helmintik istilanın belirtileri ve belirtileri
Parazitlere ev sahipliği yapan insanlar hızla kilo vermeye başlar, bitkin düşer, solgun görünür. Solucanların varlığını belirtin:
- vücut ağrıları;
- eklemlerde ağrılı hisler;
- genel zayıflık;
- iştahsızlık;
- ishal veya kabızlık;
- mide bulantısı nöbetleri.
Ancak vücutta helmintlerin mevcut olduğundan emin olmak için bir muayeneden geçmek gerekir. Dışkıdaki solucanları veya kandaki spesifik antikorları tanımlamaya yardımcı olacaktır.
Zamanında tedavi olmadığında semptomlar daha kötüdür. Vücutta hangi solucanların hüküm sürdüğüne bağlı olarak, birikim yerleri hastalığın belirtilerinde farklılık gösterecektir. Safra durgunluğu, kanallar parazitler tarafından engellendiğinde meydana gelir. Kişi doğru hipokondriyumda ağırlık ve ağrı hisseder, ağızda acı. Periyodik olarak mide bulantısı, kabızlık nöbetleri ile işkence görür.
Birçok solucan bağırsak duvarlarını tahriş eden maddeler salgılar - dışkının sulu ve köpürdüğü ishal görülür. Buna ek olarak, hasta göbek bölgesinde gaz üretimi, karın bölgesinde gürültülü gürültü, ağrı artmıştır.
Solucanlar, insan vücuduna girdikten sonra göç edebilirler. İlerlemelerine şiddetli ağrı eşlik ediyor. Çoğu zaman, helmintiyazisi olan bir hasta, artrit alevlenmesi olduğunu düşünür. Aslında, solucanlarla ilgili hoş olmayan hisler, vücudun doku hasarına verdiği tepkidir.
Kişi bir ilgisizlik durumu, konsantre olma becerisinde bir bozulma, hafıza sorunları yaşar. Bu, vücutta uzun süre parazitler varsa olur. Daha önce alışılmadık bir alerji, bazı ürünlerin vücuda tahammülsüzlüğü var. Solucanlar, cilt problemlerinin suçlusu. En yaygın olanı:
- akne, vücudun her yerinde sivilceler;
- ürtiker, atopik dermatit, egzama;
- kırışıklıkların çok erken oluşumu;
- saç dökülmesi, kel yamalar.
Daha sık rinit, bronşit, astım, pnömoni, solucanların kan dolaşımıyla göç etmesinden kaynaklanabilir. Bazen parazitler akciğerlere yerleşir, oraya yumurta bırakır, bu da olgunlaşır ve tam teşekküllü bireylere dönüşür. X-ışını görüntülerinde, tomografiden sonra elde edilen taramalarda, solucanlar yuvarlak veya oval bir şeklin odaksal koyulaşması gibi görünür.
Zararlı atık ürünlerin helmintlerden kan dolaşımına salınması, insanları şu konularda şikayetçi yapar:
- sürekli kaygı, sinirlilik;
- depresyon;
- uykusuzluk.
Hem obezite hem de zayıflık, solucanların yaygın semptomlarıdır. Sindirim sorunları, sarhoşluk iştahsızlığa neden olur. Kişi vücut ağırlığını kaybeder. Parazitlerin uzun süreli varlığı, kan şekeri seviyelerinde bir düşüşün ve sürekli bir açlık hissinin sebebidir. Hücresel düzeyde, yağ dokusunun birikmesiyle telafi edilen besin eksikliği vardır.
İlaç tedavisi
Helmintiyazisin bir uzmana önceden danışmadan tedavi edilmesi birkaç nedenden ötürü önerilmez. Birincisi, dışkıyı birkaç kez analiz ettikten sonra bile, parazitleri tanımlamanın her zaman mümkün olmamasıdır. Bir insanda tam olarak ne tür solucanların yerleştiğini belirlemek için, aşağıdakileri içeren daha ayrıntılı bir inceleme yapmanız gerekecektir:
- lökoformül ile tam kan sayımı;
- biyokimyasal kan testi (karaciğer fonksiyon testleri); Dışkı ve rektal mukusun
- analizi.
Bazen vücudu istila eden solucanları tespit etmek için safra, balgam ve cildin küçük bölümlerini incelemek gerekir.
Bir yetişkinde veya bir çocukta solucanların kendi kendine tedavisi şüpheli bir girişimdir. Farmakolojik preparatlar oldukça toksiktir. Aynı zamanda birçoğunun, diğerlerini etkilemeden belirli bir türe yönelik eylemleri vardır.
Test sonuçlarına göre, bir kişinin dışkısında solucanlar tespit edilirse veya parazitlerin varlığı diğer teşhis prosedürleriyle doğrulanırsa, bulaşıcı hastalık doktoru en etkili ilacı seçer. Hapları reçete eden doktor, ilacın kaç kez alınması gerektiğini ve hastanın kilosuna göre dozunu tam olarak belirtmelidir. Solucanların tedavisi şu şekilde gerçekleştirilir:
- Albendazole;
- Paraziquantel;
- Medamin;
- Mebendazole;
- Pirantel.
Solucanlardan kurtulma prosedürü, zehirlenmeyi (sorbentler), antialerjik ilaçları, vitaminleri gideren ilaçlarla desteklenir.
Önleyici Önlemler
Solucanların hayvanlardan veya enfekte olmuş bir kişiden çok kolay bulaştığı düşünüldüğünde, ortaya çıkmalarını önlemek için her türlü çaba gösterilmelidir. Bunu yapmak için kesinlikle hijyene uymalısınız. Solucanlara karşı önemli bir koruma faktörü, gıdanın hazırlandığı ürünlerin doğru hazırlanmasıdır.
Doktorlar, ilkbahar ve sonbaharda solucanları temizlemek için yıllık profilaktik prosedür önermektedir. Bir kişide belirgin bir enfeksiyon belirtisi olmasa bile. Maksimum etkililiğe ulaşmak için, tüm aile üyeleri doktor tarafından önerilen çareyi alırsa elde edilir. Parazitlerin çoğu o kadar küçüktür ki, başka bir biyomateryal olan dışkıyı incelerken güçlü bir mikroskopla yapılan bazı solucanların yumurtalarının yalnızca bir fotoğrafını görebilirsiniz.